Widok torfowiska jest ponętny na swój sposób podczas owocowania wełnianki. Ta niepozorna roślina daje się poznać jako jeden z dominujących składników tego siedliska właśnie w czerwcu. Przypuszczenia skąd wywodzą się takie nazwy miejsc i osad jak np.: bielawy, Bielawa, Bielany czy w końcu Białoruś często prowadzą do osnutych mgłą podmokłych łąk i moczarów, a być może upamiętniają kwitnące masowo w tych miejscach wełnianki, czy brzeziny bagienne?
Wełnianka dziś cieszy oko, dawniej np. w Skandynawii służyła jako alternatywa dla ptasich piór w poduszkach i kołdrach.
W Słowińskim Parku Narodowym spotkać można wełniankę pochwowatą, wąskolistną i delikatną. Są one podobne do siebie, a same nazwy wskazują cechy, na które należy zwracać uwagę przy ich rozpoznawaniu.Mimo, że wełnianki zdają się być jednorodną grupą, mają swoje preferencje, a rosną w miejscach młak i podmokłych łąk, torfowisk niskich, przejściowych, po wysokie, gdzie towarzyszą im mchy torfowce.
Wełnianki w Słowińskim Parku Narodowym można zobaczyć w miejscach udostępnionych turystycznie m. in. na ścieżce przyrodniczej Klucki Las oraz w rejonie pomostu widokowego na końcu kładki przy Wielkim Bagnie (na trasie Gać – Żarnowska).
