Gwałtowny rozwój naszej cywilizacji powoduje zagrożenie życia dla wielu stworzeń. Słyszymy o wymierających gatunkach zwierząt oraz roślin, ale najczęściej nie zdajemy sobie sprawy, że zmiany w środowisku są wielkim zagrożeniem również dla grzybów.
Grzyby stanowią w przyrodzie swoistą służbę sanitarną, ponieważ rozkładają martwe szczątki roślin i zwierząt. W lesie pełnią bardzo ważną rolę, bo bez właściwego kontaktu korzeni z grzybami, drzewa chorują i często umierają. Las posadzony na gruntach porolnych, pozbawionych ściółki leśnej, a w niej grzybów, choruje.
Niektóre grzyby wchodzą wsymbiozę z korzeniami roślin naczyniowych, tworząc tzw. mikoryzę. Grzyby, rozkładające materię organiczną, udostępniają roślinie niezbędne dla niej związki mineralne, głównie fosforowe i azotowe oraz mikroelementy. Z kolei drzewa, poprzez swoje korzenie dostarczają grzybom produkty fotosyntezy: cukry, aminokwasy i inne związki organiczne. Wiedzę o mikoryzie wykorzystują grzybiarze, dlatego maślaków szukają w młodnikach sosnowych, kozaków w brzezinach, a rydzy w lasach świerkowych.
Do grzybów mikoryzowych zaliczamy gatunki jadalne, niejadalne, a nawet trujące dla ludzi. Zwierzęta, takie jak jelenie, sarny i dziki także jedzą grzyby, nawet te dla nas szkodliwe. Wiewiórki zaś zbierają je, suszą na gałązkach, a później chowają na zimę do spiżarni. Także zające nie przeżyłyby bez grzybów. Zwierzęta są mądre, doskonale wiedzą, co jeść i w jaki sposób się leczyć. W każdym gatunku jadalnego grzyba leśnego jest co najmniej kilkanaście prozdrowotnych składników, np. antybiotyki, które zwalczają chorobotwórcze bakterie. Grzyby są też świetnym źródłem przeciwutleniaczy, witamin (przede wszystkim z grupy B) i ważnych pierwiastków: cynku, magnezu, miedzi, wapnia. Zawierają także polisacharydy działające pobudzająco na nasz układ odpornościowy, pomagając walczyć z chorobami.
Niektóre grzyby są pasożytami, żyjącymi kosztem roślin, czy zwierząt. Na przykład znaną grzybiarzom opieńkę miodową można znaleźć na martwych pniakach, czy żyjących drzewach najczęściej liściastych.
Spacerując po lesie nie niszczmy owocników grzybów. Nawet te niejadalne dla ludzi wykorzystywane są przez innych mniejszych, czy większych mieszkańców lasu.