0O procesach glebotwórczych i organizmach glebowych wiele by można mówić. Najważniejsze, że utajone życie pod naszymi stopami rozwija się mimowolnie choć trzeba nadmienić, że człowiek ma na nie neutralny, pozytywny lub negatywny wpływ. Badania gleb w Słowińskim Parku Narodowym mają długą tradycję i sięgają początków istnienia parku. Dla upamiętnienia wkładu w badania gleboznawcze wystawiono w Kluckim Lesie pamiątkową tablicę poświęconą postaci profesora Wojciecha Dzięciołowskiego.
Drugim badaczem gleb wartym odnotowania był profesor Kazimierz Tobolski,
którego działania do dzisiaj stanowią podwaliny naszej wiedzy o historii
ewolucji zespołów roślinnych. To za jego sprawą fragment ścieżki przyrodniczej
„Żarnowska”, przewodnik po niej i tablica edukacyjna poświęcone są bielicom.
Współcześnie tematyka życia w glebie i procesów glebotwórczych odżywa między
innymi za sprawą Międzynarodowego Dnia Dżdżownicy. Corocznie 21 października
ambasadorzy dżdżownic wypowiadają się w ich imieniu. Z edukacyjnego punktu
widzenia dżdżownice są łatwe do znalezienia przez co idealnie nadają się do
obserwacji. Przydomowe kompostowniki to jedno z ich wtórnych środowisk życia,
gdzie spotkać je można przez cały rok. Podobnie jak w innych siedliskach i tu zjadają
materię organiczną powodując jej przemieszczanie, napowietrzanie, nawożenie
oraz swobodne rozprowadzanie wody.
Dżdżownica należy do pierścienic, co doskonale widać na jej ciele składającym się z powtarzalnych, podatnych na kompresję i dekompresję segmencików. To dzięki nim dżdżownice mogą się wydłużać i kurczyć. Podczas przemieszczania się niektóre osobniki rozciągają się nawet do około pół metra długości! Część przednia pozbawiona jest oczu, które pod ziemią byłyby zbędne.
Dżdżownice nie są osamotnione w tworzeniu próchnicy glebowej – towarzyszą im w tym bakterie, grzyby oraz inne bezkręgowce np.: pędraki, larwy (młodociane formy owadów).
