Rozprzestrzenianie nasion przez wiatr (anemochoria) jest nam doskonale znane – w trakcie roku da się zauważyć w powietrzu delikatne konstrukcje lotne owocostanów roślin w postaci puchu lub spadochronów na przykład mniszka lekarskiego. Także latem podczas przekwitania wierzbówki kiprzycy – maleńkie nasionka zaopatrzone w kulę lekkiego puszku unosi w powietrze nawet delikatny podmuch.

Łodyga z pękającymi torebkami nasiennymi i zbliżeniem na pojedyncze nasionko z puchem. Nasionko mikroskopijne, przez co ledwie widoczne.
Pojedyncze nasiono z nitkami białego puchu;fot. Ł. Fuglewicz
Etap pękania torebek nasiennych, roślinę pokrywa duża ilość watowatego puchu nasiennego czekającego na najlżejszy podmuch wiatru.
Puch nasienny wierzbówki;fot. Ł. Fuglewicz

Słowiński Park Narodowy słynie z przewagi dni wietrznych, dlatego rośliny takie jak wierzbówka zyskują na takiej strategii rozprzestrzeniania się. Roślina uwalniając w powietrze wielkie ilości lekkich nasion robi duży krok ekologiczny, pod warunkiem, że nowo zajęty teren pozwoli z powodzeniem im wykiełkować. Wierzbówka dobrze czuje się na otwartych przestrzeniach, przydrożach lub terenach dotąd nieskolonizowanych przez rośliny. Jeśli znajdziemy na swojej drodze kępę wierzbówek w prosty sposób możemy uchwycić wiele doskonale widocznych i repezentujących ją cech, takich jak: długie rozwidlone znamię słupka, doskonale widoczne działki kielicha, wąskie liście, podługowate torebki nasienne.

Detal kwiatu w postaci czterech płatków i działek kielicha, słupka oraz pręcików.
Ponad ulistnioną łodygą dominuje różowy kwiatostan;fot. Ł. Fuglewicz
Gęsto ulistniona łodyga z lancetowatymi liśćmi ułożonymi skrętolegle. Każdy liść ma bardzo wyraźny nerw środkowy.
Wierzbówka kiprzyca – liście;fot. Ł. Fuglewicz
Pod barwnym kwiatostanem rośliny znajdują się dojrzewające już pałeczkowate, długie torebki nasienne.
Torebki nasienne;fot. Ł. Fuglewicz
Print Friendly, PDF & Email