Wśród zróżnicowanego świata zwierząt, mrówki zasługują na szczególną uwagę. Są to owady wyjątkowe pod wieloma względami. Możemy je spotkać prawie wszędzie – na terenach zalesionych i otwartych, w miejscach skrajnie suchych i bardzo wilgotnych.
Mrowisko zbudowane na powalonym drzewie (K.Sitkowska) 
Mrowisko na pniaku (K.Sitkowska) 
Robotnice (K.Lipkowski) 
Mrówka rudnica (K.Lipkowski)
W mrowisku może mieszkać nawet milion owadów, podzielonych na trzy kasty. Najważniejsza, a zarazem największa jest królowa. To ona daje początek kolonii. Przez całe swoje życie, które może trwać nawet 30 lat, składa jaja (nawet do 300 dziennie). Samce, choć uskrzydlone, cieszą się życiem ledwie chwilę. Wkrótce po swoim locie godowym, który odbywa się wysoko nad ziemią (do 2 km), giną. Pozostałe mrówki to robotnice. Są one bezpłodnymi samicami, a ich zadaniem jest budowa i obrona gniazda oraz pielęgnacja królowej i potomstwa. Podczas transportu pożywienia i budulca do mrowiska robotnice potrafią unosić ciężary dwudziestokrotnie przewyższające masę ich ciała. W przypadku transportu bardzo dużego znaleziska, mrówki współpracują, pomagając sobie nawzajem. Kiedy pojawia się intruz stanowiący zagrożenie, spryskują go kwasem (notabene mrówkowym). Niektóre zwierzęta, takie jak sójki czy dziki, wykorzystują takie zachowanie owadów do dezynfekcji swojego ciała.
Większość mrówek leśnych tworzy kopce z igliwia, gałązek, szyszkowych łusek i pociętych łodyg traw. Mrowiska mogą osiągać znaczne rozmiary – powyżej 1m wysokości i powyżej 2-3 metrów średnicy. Często, centralną część kopca stanowi pniak, korzeń, czy zwalone drzewo. Każde mrowisko ma dużo większą część podziemną. Jest to labirynt pełen korytarzy i komór, które pełnią różne funkcje. Są tam spiżarnie, „żłobki”, sypialnie, komnata królowej.
Warunki panujące w mrowisku różnią się od tych na zewnątrz. Owady potrafią regulować w nim temperaturę, wilgotność, a nawet odczyn pH. Różnica temperatur między otoczeniem, a wnętrzem mrowiska może wynosić nawet 200C. Wysoka temperatura i wilgotność sprzyjają rozwojowi pleśni, aby się nie rozwijała, robotnice ciągle przebudowują strukturę kopca. Jedne igły i gałązki przenoszą na zewnątrz, inne z kolei do środka.
Mrówki mają bardzo sprawny system komunikacji. Przekazują informacje przy pomocy wzroku, dźwięku o wysokich częstotliwościach, zapachu feromonami i dotyku czułkami.
Dzięki swojej ogromnej liczebności i sprawnej organizacji społecznej, mrówki silnie oddziałowują na środowisko. Rozsiewają nasiona, poprzez porzucanie ich, w czasie transportu do kopca. Pełnią rolę porządkującą, zjadając padlinę, chore zwierzęta czy resztki jedzenia wyrzucone przez człowieka,. Dbają o równowagę w przyrodzie poprzez ograniczenie liczebności owadów, zabijają wiele szkodników drzew. Napowietrzają i użyźniają glebę przyśpieszając procesy glebotwórcze. Są również pokarmem dla innych zwierząt.
