Lubimy obserwować i zachwycać się zwierzętami. Jednak najczęściej są to ssaki, ptaki czy motyle, niewielu zwraca uwagę na płazy. Warto się nimi zainteresować! Okaże się, że żaby, ropuchy, rzekotki, czy grzebiuszki są fascynujące, a nawet piękne.

Typowa żaba o wysportowanej i sprężystej sylwetce na tle ściółki. Brązowy płaszczyk i duże wystające oczy.
Żaba brunatna (D. Przybyła)

Kto przypuszcza, że żyje w Polsce płaz, który prowadzi nadrzewny tryb życia? Rzekotka, bo o niej mowa, jest drobna i delikatna. Dorasta do 5 cm długości, ciało ma trawiasto zielone z biało-brązową przepaską na boku. Jej charakterystyczną cechą są okrągłe przylgi na końcach palców. Dzięki nim zwinnie wspina się po gładkim pniu drzewa i utrzymuje na powierzchni liści. W zależności od temperatury, wilgotności, czy nasłonecznienia rzekotka zmienia barwę. Dzieje się tak również pod wpływem bólu, czy głodu, Może stać się żółta, szara, oliwkowa, fioletowa, brązowa, czy prawie czarna. Śmiało można ją nazwać polskim kameleonem. Po ustąpieniu czynnika wywołującego zmianę barwy, przyjmuje z powrotem kolor zielony. Rzekotka poluje czatując nieruchomo na ofiarę i chwyta ją językiem. Nierzadko skacze za nią łapiąc ją w locie. Głos rzekotek drzewnych jest najbardziej donośny spośród dźwięków wydawanych przez nasze krajowe płazy, usłyszymy go z odległości nawet jednego kilometra Możemy nazwać ją najlepszym „śpiewakiem” wśród polskich płazów.

Para żab w kolorze niebieskim jedna i brązowym druga. Stopklatka aktu kopulacji. Da się zauważyć dużą czarną źrenicę i złotą obwódkę oka.
Żaby moczarowe w uścisku godowym (A. Nawrocki)

Kolejny mało znany płaz, to grzebiuszkaziemna. Pokryta jest ona gładką, cienką skórą, w głębi której rozmieszczone są gruczoły. Przy podrażnieniu, w samoobronie zwierzę wydziela z nich substancję o zapachu czosnku. Grzebiuszka nazwę swą zawdzięcza zamiłowaniu do zagrzebywania się w miękkim podłożu. Wystarcza jej na to jedynie 40 sekund. Zimuje w ziemi na głębokości dochodzącej nawet do 2 m. Zagrzebuje się w charakterystyczny dla siebie sposób, jakby „tańczyła twista”. W okresie godowym samica składa skrzek w zbiorniku wodnym w postaci grubych rulonów ułożonych wokół roślin. Ciekawa jest kijanka grzebiuszki, która w sprzyjających warunkach może osiągnąć długość nawet 17 cm, czyli jest dwukrotnie większa od osobnika dorosłego!

Zielony płaz na zielonych liściach rośliny nadwodnej. Płaz przylega kończynami do liścia, a głowę kieruje w stronę fotografa.
Rzekotka drzewna (G. Jędro)

Jeśli mielibyśmy powiedzieć jakiego koloru jest żaba, to najczęściej padłaby odpowiedź zielona lub brązowa. Jednak żyje w Polsce żabka, której samiec w okresie godowym zmienia kolor z brązowego na niebieski. Dzieje się tak, ponieważ bardzo chce się przypodobać samiczce. Im wyższa temperatura otoczenia, tym samiec ma bardziej niebieskie ubarwienie. Kolor ten jest niestety mało trwały. W sytuacji zagrożenia, w krótkim czasie znika. Żaba moczarowa, bo o niej mowa, może przetrwać nawet w bardzo suchych warunkach środowiska. Poza okresem godowym, spotkamy ją na łąkach, w lasach liściastych, mieszanych, a nawet suchych borach sosnowych. Aktywna jest w dzień, nie tylko po deszczu, jak większość płazów, ale także w słoneczne, suche dni. 

Fragment stawu. Para żab i widoczne w toni wodnej galaretowate pakiety skrzeku. Na powierzchni wody unosi się dodatkowo rzęsa.
Żaba moczarowa (M. Goc)
Portret niebieskawej żaby na płyciźnie stawu. Żaba wygląda na zrelaksowaną.
Samiec żaby moczarowej w stawie (M. Goc)

Na inne równie niezwykłe informacje o płazach zapraszamy do drugiej części artykułu.

Zbliżenie na niebieską żabę, która wypełnia cały kadr. Kolor odznacza się od tonacji wody, jest jaskrawszy.
Samiec żaby moczarowej w szacie godowej (M. Jędro)
Print Friendly, PDF & Email