Jaka jest różnica między porożem, a rogami? Które ze zwierząt mają poroża, a które rogi? Chyba wiele osób miałoby kłopot z odpowiedzią na te pytania.
Rogi są wytworem tkanki skórnej zwierząt i rosną, podobnie jak paznokcie u ludzi, przez całe życie. Ich wnętrze jest puste, wypełnione powietrzem. Wyposażone w nie są zarówno samce, jak i samice. Posiadaczami rogów są na przykład muflony, kozy i krowy. Poroże z kolei jest wytworem tkanki kostnej zwierząt. W przeciwieństwie do rogów, jest ono twardym, pełnym tworem, co ciekawe „wymienianym” każdego roku. Posiadaczami poroża są przede wszystkim samce jeleniowatych. Wyjątek stanowią renifery, ponieważ występuje ono również u samic tego gatunku. Poroże jest co jakiś czas „zrzucane” przez zwierzęta. Jak to się dzieje? W tkance kostnej pod porożem powstają jamy, które powiększając się z czasem powodują jego odłamanie. Powstała w tym miejscu rana szybko zarasta skórką z sierścią tzw. scypułem. Od momentu zrzucenia poroża, jeleń rozpoczyna budowę nowego. W tym czasie samiec bardzo intensywnie żeruje, żeby odżywić budujący się wieniec. Mikroelementy i witaminy dostarczane są poprzez naczynia krwionośne znajdujące się w scypule.
Po wykształceniu się nowego poroża, scypuł zaczyna wysychać, a jeleń pozbywa się go ocierając swój wieniec o drzewa, krzewy czy gałęzie. Poroże początkowo jest jasne, ale później zabarwia się pod wpływem działania soków roślinnych, powietrza i słońca.
Samce jeleniowatych wykorzystują poroże do walk o samice w trakcie jesiennych godów zwanych rykowiskiem. W czasie tych walk wieniec często ulega uszkodzeniom. Podczas kolejnego rykowiska samiec ze zniszczonym wieńcem ma mniejsze szanse na wygranie walki godowej i przekazanie swoich genów potomstwu.
