Mokradła Słowińskiego Parku Narodowego stanowią znaczny udział w jego powierzchni. Zajmują 3 381,17 ha, co przekłada się na 10,46% całego obszaru Parku. Z tego też względu, jak również Światowego Dnia Mokradeł, postanowiliśmy przyjrzeć się rytmice zmian sezonowych, jakie na nich zachodzą.

Gładka tafla lodu, na niej widoczna kompozycja z czerwonych przebarwień w kształcie okręgów. Kępki sitowia zatrzymały trochę śniegu.
Zalewisko przy jeziorze Gardno;fot. Ł. Fuglewicz

Jak się okazuje, I kwartał roku może być ważnym etapem w życiu torfowiska – parowanie jest niewielkie, a woda gromadzi się w dogodnych miejscach. Mokradła, rowy i kanały wypełniają się wodą. Woda rozlewa się także w strefach przyjeziernych, na polderach i sitowiskach.

Rozległy płaski teren z rozlewiskami pod bezchmurnym niebem. Widnokrąg zwieńczony rzędem drzew i pasmem pagórków.
Polder Gardno;fot. Ł. Fuglewicz

Spośród zwierząt aktywne są ssaki, które cały czas korzystają z owoców żurawiny.Widocznym śladem ich pobytu na torfowisku są odchody z resztkami owoców.

W ściółce, pośród brązowych liści buka widoczne ekskrementy, a w nich niestrawione czerwone owoce żurawiny.
Odchody ssaka z niestrawioną żurawiną;fot. Ł. Fuglewicz

W lutym, na skraju mokradła, w wodzie koloru ciemnego piwa, widoczne są grube kłącza czermieni błotnej, która pozostaje jeszcze w spoczynku. W powietrzu słychać klangor żurawi.

Woda w kolorze brązu lub karmelu. Refleks na tafli wody odbijający drewniane elementy infrastruktury.
Woda zabarwiona przez kwasy humusowe;fot. Ł. Fuglewicz
Grube i zielone, wijące się jak wąż, spichrzowe części czermieni widoczne są na powierzchni wody.
Kłącza czermieni błotnej;fot. Ł. Fuglewicz

Marzec jest przełomowy. Kwitną pierwsze wierzby i wełnianka pochwowata. Zeszłoroczne owocostany pałki – kolby rozpadają się, rozsiewając przy tym niepoliczalną ilość puchu nasiennego.

Szczyt rośliny bogaty w puch nasienny, wyglądem przypomina watę cukrową na patyku.
Pałka szerokolistna;fot. Ł. Fuglewicz
Print Friendly, PDF & Email