Słowiński Park Narodowy rozciąga się od Rąbki na wschodzie po Rowy na zachodzie. Ten przestwór o długości około 32 kilometrów ukazuje w pełni swoją bioróżnorodność gdy odwiedzimy różne jego części. Wizyta w Rąbce i spotkane na ścieżce przyrodniczej, w drodze na plażę maczużniki bojowe, doskonale nadaje się do kontynuowania gawędy o grzybach Pobrzeża Słowińskiego. Wyjątkowość tego znaleziska polega na tym, że ów grzyb pasożytuje na gąsienicach lub zagrzebanych w ziemi poczwarkach owadów, a zwłaszcza motyli. Czasami z jednego owada może wyrosnąć do kilku maczużek. Kolonia niewielkich pałeczkowatych grzybków, mierzących nie więcej niż 4 centymetry, delikatnie wychyla się spomiędzy mchów. Pomarańczowy kolor owocników o kształcie małej maczugi nie gwarantuje dostrzeżenia, chyba że wiemy o ich istnieniu i szukamy „z nosem przy ziemi”.
Nie opuszczamy jeszcze kręgu grzybów rzadkich i zagrożonych, a być może po prostu przeoczanych na co dzień z uwagi na swą formę. Uwagę naszą przyciąga korkoząb kieliszkowaty – grzyb z kolcami od spodu, zlewający się z rosnącymi po sąsiedzku osobnikami tego samego gatunku. Kwestią niezbadaną pozostaje jego zapach. Jak podaje literatura wysuszony korkoząb przypomina aromatem kozieradkę.
Spacer przez bór urozmaicają nam drzewa liściaste, które korzystają z dogodnych warunków w sąsiedztwie jeziora Łebsko. Las tworzą tu olchy i brzozy. Gdy tylko oderwiemy wzrok od ściółki, którą do tej pory przeczesywaliśmy wzrokiem i spojrzymy po pniach może się zdarzyć, że dojrzymy czarne narośla błyskoporka podkorowego. Brzozy z takimi wykwitami mocno odznaczają się w otoczeniu. Błyskoporek należy do grzybów chronionych, mimo to po uzyskaniu zgody, możliwe jest jego pozyskanie.
