Lasy Słowińskiego Parku Narodowego to przeważnie bory. Takie ogólnikowe określenie wymaga jednak rozwinięcia, które uwzględni różnorodność siedlisk w obrębie tego szerokiego pojęcia, a także przemian jakie w nich zachodzą. Dziś skupimy się na przemianach.

Gęsty las. Pnie starych sosen prześwitują pomiędzy zwartym podrostem buków.
Podrost buków w borze;fot. Ł. Fuglewicz

Obserwując dno lasu, nieraz okazuje się, że jako podszyt w borach wyrastają buki. Wybiegając w przyszłość można oczami wyobraźni zobaczyć z goła inny las. Przemiany lasu to żadna nowość, chyba że jego obecna postać jest tą najlepiej dopasowaną do podłoża i klimatu w danym miejscu. Wtedy taki las trwać może w podobnej formie i składzie przez lata, ale na pewno nie wiecznie.
Ustępowanie borów na rzecz zbiorowisk z udziałem buka, to tylko jeden z możliwych scenariuszy. W innym miejscu okazać się może, że sosna jako drzewo lekkonasienne i niezwykle plastyczne z powodzeniem wypełni lukę w dotychczasowej brzezinie.

Białe pnie dojrzałych drzew widoczne na tle jesiennych traw, a pomiędzy nimi rzadki podrost sosnowy.
Brzezina;fot. Ł. Fuglewicz
Print Friendly, PDF & Email