Obecnie na mapie Polski znajdziemy 23 parki narodowe. Obejmują one obszary różniące się typem krajobrazu oraz występującymi siedliskami. To co je łączy to fakt, że cała działalność na ich obszarze została podporządkowana ochronie przyrody oraz zachowaniu dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego. Wszystkie te obszary są atrakcyjne turystycznie i z roku na rok odwiedzane przez coraz większą liczbę osób poszukujących kontaktu z naturą. Cieszy nas rosnące zainteresowanie parkami narodowymi. Łatwiej bowiem zrozumieć, dlaczego istnieją obszary chronione, gdy osobiście przekonujemy się o wyjątkowości polskiej przyrody, objętej pieczą w naszych parkach narodowych.
Musimy jednak pamiętać, że rola parków narodowych nie jest w pełni dostrzegalna z perspektywy szlaku turystycznego w połowie sezonu wakacyjno-urlopowego. Spacerując po tych wyjątkowych obszarach nie zobaczymy, czy nawet nie usłyszymy wielu gatunków ptaków, które dopiero wiosną, czy jesienią gwarnie przemkną po niebie, by jedynie na krótką chwilę zatrzymać się tutaj na spoczynek. Jeszcze trudniej uchwycić zjawisko migracji ryb, które skryte w toniach wód pokonują nierzadko tysiące kilometrów w drodze na tarliska.


W każdym parku narodowym wiosną oraz jesienią odbywają się migracje zwierząt. A to, czy ci wędrowcy osiągną swój cel podróży zależy często, czy na ich drodze znajdzie się kolejne bezpieczne schronienie, żerowisko lub też dopisze im przysłowiowe szczęście. Do 2019 r. na całym świecie powstało blisko 7 000 parków narodowych, a rola tych miejsc dla ochrony zwierząt wędrownych jest nie do przecenienia. Mimo tego, to właśnie gatunki wędrowne są najbardziej zagrożonymi wyginięciem na Ziemi.
Słowiński Park Narodowy położony na wybrzeżu Morza Bałtyckiego, stanowiącym naturalną trasę migracji ptaków, jest także miejscem, gdzie dochodzi do kontaktu spływających z lądu słodkich wód ze słonymi wodami morskimi. Dlatego to miejsce ma bardzo ważne znaczenie dla ochrony wędrownych gatunków ptaków i ryb i jest istotnym ogniwem w międzynarodowej sieci obszarów chronionych.
Wędrówki zwierząt stanowiły w mijającym roku jeden z tematów cyklu lekcji prowadzonych przez pracowników Słowińskiego Parku Narodowego w lokalnych szkołach. Spotkania odbywały się w ramach programu edukacyjnego „Nawigacja w Przyszłość, czyli lekcje z klimatem w SPN”. W listopadzie oraz w grudniu br. z zagadnieniem migracji zwierząt zapoznało się ponad 360 uczniów z 5 placówek oświatowych powiatu słupskiego. W ramach zajęć omawiano zależność występowania gatunków wędrownych od zróżnicowania klimatycznego Ziemi, przedstawiono skalę zjawiska wraz z najciekawszymi przykładami gatunków migrujących w zależności od strefy klimatycznej, czy kontynentu. Na zakończenie prezentowano przykłady gatunków wędrownych, które wyginęły lub które znalazły się na skraju ekstynkcji, czyli wymierania. Każde spotkanie z młodzieżą kończyło się dyskusją na temat przyczyn takiego stanu wraz z podsumowaniem roli sieci obszarów chronionych dla ochrony tych organizmów.

Rysunek wykonany przez dziecko. Stacja na dnie Bałtyku. Pani ryba ubrana w sukienkę i kapelusz siedzi na ławce. Obok niej w cylindrze siedzi pan ryba. Krok od nich z walizką podróżną stoi pan ryba ubrany w płaszcz. Za nimi kasa biletowa. W tle morze z bujną roślinnością wodną.
Print Friendly, PDF & Email