Okrajek występuje wszędzie tam, gdzie różnicują się warunki życia czyli na uboczu lub skraju określonego siedliska. Zwykle używamy tego określenia dla obszaru, gdzie las sąsiaduje z otwartą przestrzenią, ale też dla roślin tam rosnących. Przy okazji wizyty u bielików, w okolicach Czołpina i wędrówki na punkt widokowy nieopodal, zapoznać się możemy właśnie z okrajkiem. Skraj zadrzewienia i drogi stwarza dogodne warunki dla części roślin światłożądnych i ciepłolubnych. Tu pojawia się żółto kwitnąca przytulia właściwa.

Żółty kwiatostan składający się z wielu małych kwiatków, część z wydatnymi pręcikami. Tło rozmazane.
Przytulia właściwa;fot. Łukasz Fuglewicz

Podążając tą samą betonową drogą spotykamy również groszek leśny, wyjątkowy ze względu na oskrzydlone łodygi. Nazwa niech nas nie zmyli! Las jest tuż obok, ale roślina podąża do bardziej suchych i wystawionych na światło stanowisk.

Fragment zielonej łodygi z charakterystycznymi listewkami po bokach. W tle mszyste runo.
Groszek leśny;fot. Łukasz Fuglewicz

Podczas gdy przy drodze rośliny mają więcej światła i ciepła to sąsiadujące z nią zimozielone lasy szpilkowe zapewniają mikroklimat pośredni. Częściowo zacienione, a częściowo doświetlone dzięki igłom runo stwarza doskonałe warunki dla korzeniówki pospolitej. Ta bezzieleniowa roślina była już w XIX w. szczegółowo przebadana przez Franciszka Kamieńskiego pod kątem jej rozwoju powiązanego z występowaniem symbiotycznych grzybów (przykład mykoryzy).

Kępka bezzieleniowych roślin w kolorze żółtym. Charakterystyczna zgięta sylwetka. Tło zielone: trawy, listki, mchy.
Korzeniówka pospolita;fot. Łukasz Fuglewicz

Print Friendly, PDF & Email