Spacerując po plażach Słowińskiego Parku Narodowego, często spotykamy różnobarwne kamyki o zaokrąglonym kształcie. Są one fragmentami skał, przyniesionymi na nasze tereny przez lodowce w poprzednich epokach geologicznych. Ich różnorodność wiąże się z tym, że pochodzą z wielu, czasem odległych terenów. Góry Skandynawii przez tysiące lat przy udziale deszczu, śniegu, mrozu i wiatru wietrzały, pokrywając się odłamkami skalnymi. Około 1,75 miliona lat temu, Ziemia wkroczyła w epokę lodowcową. Przesuwający się na południe lądolód, oprócz potężnych mas lodu, niósł ze sobą niejako „przy okazji” zwietrzałe fragmenty skał ze Skandynawii. Podczas cofania się lodowca cały przyniesiony materiał pozostał na naszych terenach. Fragmenty skalne, które dostały się do morza w strefie przyboju ocierały się o siebie i o dno zbiornika, co powodowało ich „obtaczanie się ”. Dzięki tej naturalnej obróbce nastąpiło zmniejszenie i ujednolicenie ich wielkości oraz kształtu. Dodatkowo były one wygładzane przez wodę z piaskiem, jakby szlifowane. Szorstkie i nierówne okruchy skalne przybrały gładkie i zaokrąglone kształty – stały się otoczakami
Podczas wędrówek po plaży, zwróćmy uwagę na piękno i różnorodność większych kamieni czy małych kamyków. To wśród nich wiosną sieweczka obrożna zakłada gniazdo. Jej jajeczka doskonale maskują się wśród otoczaków, które stanowią doskonały kamuflaż dla gniazdka
