Poldery to obszary położone nad morzem lub towarzyszące rzekom. Stanowiąc niziny lub tereny depresyjne podlegają okresowym zalewom przez co możliwość gospodarowania na nich wymaga budowy grobli. Termin ten ma holenderski rodowód, gdzie widok polderów jest rzeczą wpisaną w krajobraz.
Nieodzownym znakiem wiosny są podtopione poldery w rejonie wschodniego brzegu jeziora Gardno. Te wielkie równiny rozpościerają się niemal na poziomie tafli jeziora, a wody gruntowe sięgają tu przeważnie bardzo wysoko.

Droga gruntowa biegnąca wśród rozlewisk. Błękitne niebo i wszechobecne wody rozlane na równinach.
Zalane poldery, fot. Łukasz Fuglewicz

Powstające na polderach gardnieńskich wiosenne rozlewiska świetnie wpasowują się w okres przelotów ptaków, które znajdują tu bezpieczną ostoję oraz pokarm. Cały spektakl ruchu i ptasi harmider można wygodnie obserwować z platformy widokowej znajdującej się przy czarnym szlaku pieszym biegnącym z Gardny Wielkiej na północ. Spacer można kontynuować ścieżką przyrodniczą Gardnieńskie Lęgi w kierunku Samotnej Sosny – kandydata Słowińskiego Parku Narodowego na drzewo roku. Wiosenna sceneria z mokradłami w tle dodaje tylko uroku temu wyjątkowemu drzewu.

Rozległa panorama całej okolicy. Poldery są na wpół zalane, a częściowo porośnięte trawami jesiennymi.
Widok z platformy widokowej, fot. Łukasz Fuglewicz
Widok sosny i sąsiadującego z nią zalewiska wodnego. Prócz wody nie widać innych oznak wiosny.
Samotna Sosna w wiosennej odsłonie, fot. Łukasz Fuglewicz
Kompletny krajobraz obejmujący konar drzewa wybiegający w górę. Przed oczyma rozpościera się widok rozlewisk, a wieńczy go wał wzgórz morenowych.
Widok spod sosny w kierunku Rowokołu, fot. Łukasz Fuglewicz
Print Friendly, PDF & Email