Udział siedlisk i ekosystemów wodnych w Słowińskim Parku Narodowym jest zdumiewający i stanowi większą część Parku. Nazwanie SPN Parkiem „wodnym” jest uzasadnione. Do puli obszarów morskich, powierzchni jezior oraz rzek należy doliczyć rowy i kanały.
Sumaryczna długość sztucznych przekopów
odwadniających Park i jego najbliższą otulinę przekracza 800 km!, a ustalenie
tej wartości było możliwe dzięki nowoczesnym metodom teledetekcyjnym. Z punktu
widzenia gospodarczego, poprzedzającego czas powstania Parku, stworzenie oraz
zarządzanie siecią rowów i kanałów pozwoliło użytkować podmokłe równiny Wybrzeża
Słowińskiego.
Spoglądając współcześnie na sieć kanałów można w nich dostrzec rozliczne
zwierzęta wodne: drobne bezkręgowce, ryby (słonecznice), płazy (żaby zielone) i
większe ssaki np. bobry. Nie bez znaczenia jest ten ostatni bohater, któremu
rowy służą do przemieszczania się i który kształtuje środowisko pod swoje
potrzeby jak każdy inny tzw. inżynier ekosystemów. Między innymi za sprawą
rzeczonego bobra w kanałach przybywa życia. Pojawiają się też rośliny wodne i
szuwarowe: okrężnica bagienna, knieć błotna (kaczeńce), łączeń baldaszkowy,
tatarak … .
