Stornia

Czy widzieliście kiedyś stornię, powszechnie nazywaną flądrą lub płastugą? A zastanawialiście się, dlaczego tak właśnie wygląda?
Stornia jest spotykaną w Bałtyku rybą przydenną. Żyje na głębokości dochodzącej do 100 m. Osobnik dorosły osiąga długość około 40 cm i żyje 8-9 lat. Prowadzi ona nocny tryb życia, w ciągu dnia zakopuje się w piasku lub leży na dnie.

Flądry są mistrzyniami kamuflażu – wierzchnia strona ich ciała jest wybarwiona i zależy od środowiska, w którym ryba przebywa. Stornia żyjąca na kamienistym dnie będzie znacznie ciemniejsza, niż ta związana z piaszczystym podłożem. Spodnia strona jej ciała jest zawsze biała.

Ryba poszukuje pokarmu pływając tuż nad dnem. Żywi się małżami, wieloszczetami, skorupiakami, ślimakami i małymi rybami. W wieku 3 lat, po osiągnięciu dojrzałości płciowej, flądry odbywają tarło. W tym celu, wędrują w stronę otwartego morza, do wody o większym zasoleniu i temperaturze 3-7^oC. Samica składa około 2 mln jajeczek ikry, które unoszą się w toni wodnej. Larwy po wykluciu mają około 3 mm długości i symetryczną budowę ciała. Dopiero podczas wzrostu ich ciało stopniowo staje się asymetryczne. Gdy płastuga osiągnie długość 7 mm, zaczyna się przeobrażać. Jedno z oczu przemieszcza się i kiedy  młody osobnik ma 1 cm długości znajduje się już na środku głowy, aby ostatecznie ulokować się tuż przy drugim oku. Pyszczek staje się krzywy (nieforemny), większa jego część znajduje się od strony dna morskiego.

Początkowo larwa storni, jak każda inna ryba, pływa grzbietem do góry. W czasie wzrostu zaczyna pływać i leżeć na jednym z boków. Mimo tego, iż obecnie płastugi różnią się wyglądem od innych ryb, prawdopodobnie wyewoluowały z form podobnych do współczesnych ryb okoniowatych, a ich przodkowie odznaczali się symetryczną budową ciała.